Wanneer een vrouw uit het raam kijkt dwalen haar gedachten langzaam af.
Ze denkt aan alle mooie energieën die hier op aarde zijn, om de mensen te helpen.
Ze kent een heleboel energieën zoals de Violette Vlam, Reiki, Engelen en Draken energie, maar ook Kundalini, Dolfijnen en Shamballa en ze vraagt zich af, waarom zijn er zoveel energie-healingen in deze wereld?
Dan loopt de vrouw bij het raam weg en doet het licht uit.
Het is tijd om naar bed te gaan en wanneer ze in bed ligt, komt dezelfde vraag weer bij haar naar boven.
“Misschien dat onze helpers daar antwoord op kunnen geven vannacht”, mompelt ze zacht, en langzaam valt ze in een diepe slaap.
Er zit een Engel naast haar bed.
Hij staat op zodra de vrouw diep in slaap gevallen is.
Heel voorzichtig pakt hij haar uit haar slapende lichaam en neemt haar mee naar de Hemelse sferen.
Wanneer hij haar op een bankje neer heeft gezet zegt hij: “Hermien, wordt eens wakker?”
De vrouw doet haar ogen open en ziet een veld vol verschillende bloemen voor zich.
Ze kijkt de Engel verwonderd aan en vraagt: “Waar ben ik?”
De Engel glimlacht en zegt: “Ik heb je meegenomen naar één van de vele Hemelse sferen die wij kennen.
Ik wil graag antwoord geven op je vraag.
Zie je al die mooie bloemen?”
De vrouw knikte en zag dat ze allemaal net even anders waren.
Ze waren allemaal even mooi, maar toch zag ze dat er verschil zat tussen de bloemen.
De één stond kaarsrecht en de ander wat gebogen.
De één wat schuin naar links en de ander schuin naar rechts.
De één had één blaadje en de ander weer drie. Er was niet één bloem hetzelfde.
“Stel je nu eens voor dat iedere bloem voor een mens staat.
Er is geen mens hetzelfde en toch lijken ze op elkaar.
Als de wind langs het bloemenveld stroomt, bewegen ze allemaal met de wind mee, de één net iets meer dan de ander.”
Het decor veranderde en de vrouw zag nu een grote gieter in de lucht hangen.
De bloemen die ze eerst zag stonden er nog steeds, maar waren nu iets naar de achtergrond verdwenen en de gieter vol met water hing boven het veld.
Er stroomde water uit de gieter dat op de bloemen neerkwam.
“Ook hier zie je dat niet elke bloem evenveel water krijgt.
Hier zal het bloeiproces vanaf hangen.
De ene bloem is nu hoger dan de ander, kijk maar.”
De vrouw keek. Inderdaad er waren bloemen bij die echt straalden in de zon en weer anderen stonden nog laag bij de grond in de schaduw van de anderen.
De gieter verdween en de Engel had nu een prachtig kristal in zijn hand, waar hij de zon in liet schijnen.
Daardoor ontstond er aan de andere kant van het kristal een prachtig kleurenpallet.
Een zachte violette kleur stroomde naar een bepaalde plek op het veld, en de energie die daardoor meegestuurd werd was prachtig.
De violette kleur zorgde ervoor dat er een proces bij de bloemen op die plek op gang kwam, waardoor ze nog mooier werden.
Ook de kleuren geel, groen, rood en blauw schenen op de bloemen en de energieën waren prachtig, maar ook hier was het net even anders en zorgden de energieën ervoor dat er net even een ander proces op gang kwam.
Het was niet dat de ene kleur mooier was dan de ander, ze waren allemaal net zo liefdevol en schoon.
“Jouw vraag was, waarom zijn er zoveel helende energieën op aarde zijn.”
De vrouw knikte en keek weer naar de bloemen in het veld.
Als de mens de zuiverheid, de onvoorwaardelijke liefde rechtstreeks van de Bron zal ontvangen, is dat niet te bevatten.
Daarom komt het in verschillende stralen naar de mens toe.
Ze hebben allemaal hetzelfde doel, maar de ene mens voelt meer voor Dolfijnenenergie en de ander voor Reiki of Engelenenergie.
Iedere energie heeft zijn eigen stroming en zal je naar een bepaald punt toe brengen, waar vandaan je weer een andere stroming mag gaan volgen.
Veel mensen blijven in één leven bij één stroming, en weer anderen volgen in één leven vele stromingen en werken zich naar een bepaalde energie toe.
De energie van onvoorwaardelijke liefde.
Kijk eens naar het bloemenveld Hermien!”
De vrouw keek en zag dat de bloemen die straalden, licht doorlieten naar de bloemen die wat dichter bij de grond stonden.
“Zie je dat Hermien, ze helpen elkaar.
Net als alles om jullie heen.”
Het decor veranderde en de vrouw zag in de verte de Bron, waaruit verschillende stromingen kwamen, die weer naar andere stromingen leidden en waaruit vervolgens nog meer stromingen straalden.
Het leek op de gieter die ze had gezien.
De gieter was de Bron en de gaatjes zorgden voor stralen water en de stralen water werden druppels en zo vloeide de onvoorwaardelijke liefde van de Bron door alles heen.
De vrouw zag nu dat de natuur antwoorden en inzichten gaf.
Ze zag dat de dieren inzichten konden geven, ook dat de aarde reageerde op de mens.
Verder zag ze dat de energieën met elkaar in verbinding stonden en alles van die ene Bron kwam, waar we allemaal eens uit waren vertrokken.
De Engel en de vrouw keken naar de bloementuin van God en ze zagen hoe mooi en liefdevol alles was, en hoe het iedereen met elkaar samen liet komen en verbond.
“Ik hoop dat mijn antwoord op je vraag je verder kan brengen in jouw zoektocht naar onvoorwaardelijke liefde.
Mocht je nog eens vragen hebben, dan hoor ik het graag.”
Opeens zat de vrouw rechtop en keek naar om zich heen.
Ze was weer terug en ze zag nog steeds de gieter voor haar geestesoog, die de bloemen in het veld water gaf, in de bloementuin van God.
Geschreven door Jolanda Rhijnsburger