‘Maar je bent nooit klaar. Het is nu al bijna avond en ik heb de hele dag nog niets gegeten en gedronken en ik heb zo’n dorst.
Alsjeblieft……’
Doordat zijn vrouw tegen hem gesproken had was de concentratie verslapt en had de man het spel verloren.
Hij, die het spel vanaf gisteravond aan het spelen was, was nu uit het spel gehaald, omdat zijn vrouw zo nodig eten en drinken moest hebben.
Hij, die nog nooit zo vroeg in een spel verloren had moest nu het spel helemaal opnieuw gaan spelen.
Medespelers via het internet lachten hem uit.
Want eindelijk hadden ze hem schaakmat gespeeld.
Via de chat van het spel was er een heuse ruzie ontstaan.
Hij werd nu voor watje en loser uitgemaakt en daar kon hij niet zo goed tegen.
Hij keek boos naar het scherm en toen boos naar zijn vrouw.
Hij stond op en liep in sneltreinvaart naar haar toe.
Hij grijpt haar bij haar haren en sleept haar door de kamer.
‘Het is allemaal jouw schuld!’ schreeuwde hij hard.
‘Jouw schuld!
Jij moest zo nodig van die trap af vallen!
Jij moest zo nodig liggen janken en zeuren om eten!
Ik zet je dit betaald! Hoor je me!’
En hij gooit haar met een smak neer op de grond.
De vrouw raakte voor de derde keer buiten bewustzijn.
Toen ze bij kwam lag ze weer op de bank, naast haar een boterham en een glas melk.
En ze wist dat hier nooit een einde aan zal komen.
Zachtjes huilde ze en vroeg de Engelen om hulp en vredig viel ze in een diepe slaap.
(Waar gebeurd verhaal)
© Jolanda Rhijnsburger
Reactie schrijven