Een vrouw zit op haar bed, ze is ziek.
Ze weet dat haar laatste weken zijn gekomen en ze maakt zich klaar voor het overgaan naar de Hemelse sferen.
Ze heeft er vrede mee en alles wat ze nog moest regelen is al geregeld. Ze heeft van iedereen al afscheid genomen en er staat niets meer in de weg om over te gaan, behalve één ding.
Ze kijkt naar het schrijfpapier wat voor haar ligt. Ze wil zo graag nog één brief schrijven aan haar kind, maar ze weet de woorden niet te vinden. Somber kijkt ze naar het velletje papier en er stromen tranen over haar gerimpelde wangen naar beneden.
Ze laat zich weer achterovervallen in haar kussen en doet haar ogen dicht.
De laatste dagen had ze de Engelen al horen fluisteren, maar ze kon de woorden nog niet verstaan.
De vrouw wist dat ze haar aan het voorbereiden waren op het heen gaan, maar het was nog niet de juiste tijd.
Weer hoorde ze de Engelen in de verte fluisteren. De vrouw deed haar ogen open en zei: “Ik weet dat jullie er zijn en ook weet ik dat het nog niet zo ver is om naar de Hemel te gaan. Wat ik wel weet is dat jullie mij hierop voorbereiden en ik ben daar zo dankbaar voor, maar ik heb nog één wens. Ik zou zo graag nog een brief willen schrijven voor mijn kind dat ik achterlaat.
Ik zou deze brief dan met de kerst willen geven. Misschien ben ik er dan nog, en zal er altijd een brief zijn om terug te kunnen lezen. Mijn vraag aan jullie is, willen jullie mij hiermee helpen?”
De vrouw luisterde, maar heel in de verte hoorde ze stemmen die ze niet verstond.
De vrouw deed haar ogen dicht en langzaam viel ze in een diepe slaap.
De vrouw deed haar ogen weer open. Ze lag niet meer in haar bed.
Ze was op een plek aangekomen die ze ergens van kende, maar waarvan wist ze niet.
De zon scheen en de lucht was blauw. Kleine wolkjes dreven langzaam over.
Overal waar de vrouw keek zag ze prachtige rode rozen staan.
De geur was overweldigend.
De vlinders fladderden van bloem naar bloem. Opeens werd ze op haar schouder getikt. Verschrikt keek ze om zich heen en zag een prachtige Witte Engel staan.
“Dag, ik ben Gabriëlla en ik kom je alvast voorbereiden op waar jij straks naartoe gaat.
Ga je met mij mee?” vroeg ze en stak haar hand uit.
De vrouw was verrast en heel voorzichtig gaf ze de Engel haar hand.
“Je hebt mij en de andere Engelen al gehoord, maar je kon ons nog niet verstaan.
Dat komt omdat het nog heel even duurt voordat je hier naartoe mag komen.
Ik zal je laten zien waar je na het overgaan naartoe gebracht zal worden, zodat de reis voorspoedig en zonder angst zal verlopen.” De vrouw had met gespannen aandacht naar de Engel geluisterd en knikte.
Opeens veranderde het decor en waren ze in een groot gebouw.
De vrouw zag een grote hal, waar aan weerskanten pilaren stonden.
Om deze pilaren heen groeiden rode rozen en de geur was zó zoet.
Het plafond was hoog en de vrouw zag de sterren en planeten langs draaien.
Achter elke pilaar in deze grote hal was een kamertje. “Zullen we daar naar binnen gaan?” vroeg Gabriëlla. De vrouw keek haar ogen uit. Overal waar ze keek zag ze prachtige witte Engelen rondlopen en zag ze mensen die naar binnen werden gebracht na hun aardse reis. “De mensen worden hier naartoe gebracht als ze over het lijden heen zijn gegaan.
Ze worden hier verzorgd door ons, de Engelen.
Ze mogen uitrusten van hun aardse reis en hebben tijd nodig om hiervan te herstellen.
De één heeft wat meer tijd nodig dan de andere. Jij zal wat langer nodig hebben”, zei de Engel en ze streelde de vrouw even door haar zachte lange haren. “Je hebt een zwaar leven gehad en je lichaam heeft het gewonnen van de geesteskracht.
Het is bijna tijd….
Maar kom, ik zal je jouw kamer laten zien”, en Gabriëlla liep voor de vrouw uit.
Ze liepen langs een prachtige pilaar met rode rozen naar de kamer die erachter lag.
Het was een prachtige kamer.
De muren zaten vol met de mooiste edelstenen en het voelde hier zo vredig aan.
Er brandden kaarsen langs de wand. Ook zag de vrouw een bad staan en een schitterend gewaad lag klaar voor wanneer ze hier straks aankwam. Er stonden grote vazen met rode rozen aan weerskanten van haar bed. Het was allemaal zo sereen.
“Hier zal jij verzorgd gaan worden door mij en de andere Engelen.
Zodra je iets bent opgeknapt mag je bezoek ontvangen en zal je veel lieve mensen weer terug gaan zien. Ze staan al op de uitkijk en zitten met spanning op je te wachten.
Je vader en je moeder zijn er bij je op het moment dat jij je ogen gaat sluiten.
Ze zullen je in de strijd van loslaten van het aardse begeleiden.
Ze zullen niet van je zijde wijken. Als het moment daar is, zal de verbinding verbroken worden en ik zal je via de trappen naar de Hemel begeleiden.
Je vader en moeder reizen mee en zullen ons helpen. Daarna zal je heel even afscheid van ze moeten nemen, omdat je moet rusten. Maar zodra je wat hersteld bent, zullen ze weer aan je bed komen zitten.”
De vrouw keek nog steeds naar haar kamer en ze wist dat het niet meer zo lang zou duren als ze had gehoopt. Ze voelde dat het tijd was om voor het laatst afscheid te gaan nemen.
“Kan ik nog iets voor je doen?” vroeg Gabriëlla en ze keek de vrouw vertederd aan.
De vrouw keek met tranen in haar ogen de Witte Engel aan.
“Ik zou zo graag nog een brief willen schrijven aan mijn kind, maar ik heb de kracht er niet meer voor.
Ook kan ik de woorden hiervoor niet goed vinden. Ik wilde de brief graag met de kerst geven, maar als ik goed voel, denk ik dat ik met de kerstdagen er niet meer bij ben.”
De Engel keek de vrouw met betraande ogen aan en pakte haar beide handen vast.
“Nee, mijn kind, we zullen je veel eerder op gaan halen.
Misschien is het nog te vroeg om een brief te schrijven.
Misschien is het beter om iets te schrijven wanneer je hier al bent.
Dan ben je vrijer met je woorden, en zullen ze de liefde die je vanuit hier ervaart, kunnen voelen. Dan wordt je kind ook heel even aangeraakt en zal dat een kerstgevoel teweegbrengen.
Is dat een goed idee?” vroeg de Engel aan de vrouw.
De vrouw knikte, ze was moe geworden. “Kom, ik breng je weer terug.
Over een week zullen we je komen halen.”
Opeens lag de vrouw weer in haar bed en werd met een schok wakker.
Ze hoorde de stemmen weer om zich heen, maar nu wat duidelijker dan aan het begin van de avond. “Maak je klaar voor het afscheid en heb vertrouwen”, zei de Engel en langzaam zakte de vrouw terug in een droomloze slaap.
Een week later was het zover. De vrouw had haar ogen gesloten en ze zag dat haar vader en moeder aan haar bed zaten. Ze was te moe om hen te begroeten, maar dat gaf niet. Straks had ze alle tijd om met hen samen te zijn. Het licht was helder achter haar ogen en ze voelde zich steeds een beetje lichter worden.
Zo nu en dan voelde ze dat ze weer terug gezogen werd in haar lichaam en dat deed zeer. Maar haar lichaam gaf het strijden snel op en haar geest kwam langzaam los van haar lichaam.
De Engelen om haar heen keken tevreden toe. Opeens keek de vrouw naar de Witte Engel, die ze eerder had ontmoet. “Gabriëlla”, zei ze zacht.
De Witte Engel pakte de vrouw op uit haar bed, en keek naar de Hemel. Vanuit de Hemel kwam een strook fel wit licht en scheen op de vrouw neer.
De Witte Engel vroeg: “Lieve vader, lieve moeder van de Hemelse sferen, ik heb hier deze lieve vrouw, uw kind, mag ik haar via de trappen van de Hemel naar huis toe brengen?” Een fel gouden licht nam de plaats in van het witte licht. Op het moment dat het gouden licht de vrouw aanraakte, was de verbinding met haar lichaam verbroken. Dit was het moment dat de Engel met de vrouw in haar armen de trap op ging naar het licht en trad de Hemelpoort binnen.
Er gingen weken voorbij en de vrouw bleef in haar kamer.
De Engelen waren veel bij haar. Ze wasten haar en kamden haar lange haren. Telkens zodra ze in bad was geweest, voelde ze de kracht terug keren. Ze was ook al even buiten gaan kijken.
Ze had oude bekenden gezien die haar kwamen begroeten, en het was een heerlijk weerzien. Op een dag kwam Gabriëlla naar de vrouw toe gelopen.
“Kun jij je het moment dat ik jou voorbereidde op deze wereld nog herinneren en je mij zei dat je graag een brief aan je kind wilde schrijven?”
De vrouw die er nu veel jonger en krachtiger er uitzag, keek blij naar de Engel.
“Ja, ik weet het nog”, zei ze blij.
“Het is bijna kerst en misschien vind je het fijn om nu een brief te schrijven.”
De vrouw keek de Engel vragend aan. “Maar hoe komt deze brief dan bij mijn kind?” vroeg ze verbaasd. De Engel lachte. “Daar weet ik een oplossing voor. Ik zal dit verhaal door gaan geven aan de schrijfster van dit verhaal, en jouw kind zal het dan gaan lezen. Zo komt het op de juiste tijd en op het juiste moment aan.”
De vrouw glimlachte en keek de Engel weer aan. “Moet ik nog iets op gaan schrijven?
Hoe moet ik dit dan aan de schrijfster overbrengen?” De Engel lachte weer.
“Kom”, zei ze en pakte de hand van de vrouw vast. Opeens stonden ze naast de schrijfster van dit verhaal en de Engel legde de hand van de vrouw op de schouder van de schrijfster. Een zachte trilling ging er door de schrijfster heen en ze begon te schrijven;
Mijn lieve kind….,
Ik wil je laten weten dat het goed met mij gaat, ik word goed verzorgd en Gabriëlla mijn Engel is veel bij me.
Ook heb ik opa en oma gesproken en je krijgt de groetjes.
Papa is hier ook en hij heeft mij ook bezocht. We hebben afgesproken dat we jou veel komen opzoeken en zoveel mogelijk gaan helpen waar we mogen.
Weet dat ik je heel erg liefheb en dat ik altijd een goede moeder voor je heb willen zijn. Soms was het moeilijk, omdat ik zo vaak ziek was en de strijd met mijzelf soms ondragelijk was. Maar weet dat ik jou nooit ben vergeten, en dat ik tot het einde toe ben blijven vechten voor jou. Nu ik weet dat jij het alleen kan, kon ik niet anders dan de strijd die ik leverde op te geven. Ik heb te veel van mijn lichaam gevraagd en het is me elke minuut waard geweest.
Zodra ik nog meer hersteld ben, zal ik je op je neus tikken of over je wang en haren strijken, zoals wij voor mijn heengaan hebben afgesproken. Mijn lieve kind, ik ben zo trots op jou en op hoe jij in de wereld staat. Maak van je leven een feestje en ik zal op je wachten als je tijd daar is.
Je liefhebbende moedertje.
De Engel en de vrouw zagen hoe de schrijfster van dit verhaal alle woorden die de vrouw doorgaf woord voor woord opschreef.
En toen het verhaal klaar was, plaatste ze het op Facebook.
Het verhaal werd gelezen, en het werd door vele mensen gedeeld. Zo kwam het verhaal uiteindelijk bij het juiste kind dat zijn of haar moeder zo miste terecht.
Een klein kerstberichtje van een liefhebbende moeder.
De vrouw en de Witte Engel keken met tranen in hun ogen toe, naar al die kinderen dit verhaaltje lazen en waren dankbaar.
Geschreven door Jolanda Rhijnsburger
Reactie schrijven
Reacties (zaterdag, 07 mei 2022 16:08)
Marianne (dinsdag, 07 december 2021 12:34)
Jeetje ,het is of ik het verhaal van mijn moeder lees ,zelfs het strijken over mijn haren 2 weken na haar overlijden een week voor kerst ,kippevel �
• #9
Anja (dinsdag, 07 december 2021 12:33)
Wat een prachtig verhaal tot tranen toe geroerd,fijn dat mijn gevoel bevestigd word en weet dat mijn dierbare moeder het goed maakt net zo als de andere familie die al is over gegaan!��
• #8
ilona. (dinsdag, 07 december 2021 12:29)
Oh Jolanda wat een prachtig Verhaal weer...ik zit het met veel aandacht te lezen denkend aan mijn moeder en opeens komt er een liedje wat zij altijd helemaal meezong zo mooi en nu had ik even het moment dat ze weer bij mij was ❤
Tranen lopen over mijn wangen maar dat mag....
Dank je wel voor dit
Mooie moment met mijn liefste moedertje ❤❤❤❤
• #7
Yolanthe (dinsdag, 07 december 2021 12:28)
Met dank aan Jolanda. Ik deel dit verhaal heel graag en spreek de hoop uit dat er tenminste één persoon er wat aan zal hebben en het wat kracht en hoop zal geven.
So be it! ����♾�
• #6
Jacqueline (dinsdag, 07 december 2021 12:27)
Prachtig Jolanda , lijkt zo enorm op t verhaal van mijn moeder. Ik voelde 't gewoon. Dankjewel voor t schrijven van deze mooie boodschap. Mama is 22 december 1998 overleden en ze heeft idd gevochten tot t einde en ze niet meer kon. Liefs ❤
• #5
Danielle (dinsdag, 07 december 2021 12:26)
Wauw wat mooi geschreven, ik zit met tranen in mijn ogen…..
• #4
Joke (dinsdag, 07 december 2021 12:25)
Zo mooi Jolanda ( ik heb het boek De Heelkamers gelezen) Daar wordt precies idd verteld hoe het gaat als je over bent en zo ziek was . Het doet me aan mijn moeder denken 1996 dec maand tot 17 jan dag en nacht bij haar geweest tot de laatste seconde. Prachtig ❤ Vele tekens gekregen ook zij aan haar ziekbed Ben ontroerd
• #3
Jolanda (dinsdag, 07 december 2021 12:25)
Ze kwam even binnen. Maar voelde ook gelijk dat ik hem even moest delen prive met een paar mensen. Maar zo bijzonder en zo mooi��
• #2
Francine (dinsdag, 07 december 2021 12:24)
Lieve jolanda geweldig prachtig ik kreeg een krop in myn keel toen ik het leesde ik wou het de 2keer lezen maar kon het niet heel vriendelijk bedankt nog een hele mooie lieve dinsdag samen gr heel veel liefs knuffel xxcxxxc
• #1
Bianca (dinsdag, 07 december 2021 12:23)
Zo mooi geschreven,dank je wel lieve Jolanda.
Liefdevolle dag gewenst.
Kusss♡
Reacties (zaterdag, 07 mei 2022 16:09)
Loes (woensdag, 08 december 2021 10:07)
Aan Jolanda Rijnsburger: dank dank dank � voor dit prachtige verhaal, ik was erg ontroerd (mijn innig geliefde moeder maakte De Grote Oversteek in de herfst � van 2020).
• #19
Ton (dinsdag, 07 december 2021 20:53)
Zo mooi
• #18
Gerda (dinsdag, 07 december 2021 18:08)
Zo mooi ik zeg nog elke morgen en avond een goede dag tegen de foto van mijn ouders Op gepaste tijden vraag ik hen ook soms om mij te helpen met iets of voor iets Ik heb daar veel steun aan Mijn man heeft keelkanker gehad stadium We stonden beiden positief in dit verhaal en alles is in de mate van het mogelijke goed gekomen Ik heb dikwijls met de tranen in mijn ogen aan de foto's van mijn ouders gestaan en gevraagd om hulp
Zij zijn mijn engelbewaarders
• #17
Annette (dinsdag, 07 december 2021 18:07)
Pfffff prachtiggggg , mijn mam is 6 jan gestorven aan covid en heb haar niet meer kunnen spreken , paar laatste woorden /een kus wat nu nog erg moeilijk is .�
Maar deze tekst geeft op een of ander manier een rustig gevoel .
Dank je wel .
• #16
Heidy (dinsdag, 07 december 2021 18:06)
Had het moeilijk met het te lezen. Het is goed geschreven, alle emoties komen los....alle verdriet van het verlies van je moeder kwam naar boven. Onze moeder was 51❤�. Mis haar nog elke dag, maar ik weet dat ze naast mij staat.❤
• #15
Desiree (dinsdag, 07 december 2021 18:04)
Ongelofelijk....zó mooi....mijn moeder is net 3 weken overleden, door een auto-ongeluk....gisteren alle bloemstukken weggehaald bij bet graf, en vandaahlg een kerststuk voor haar gemaakt....nu lees ik dit......toeval bestaat niet...daar ben ik van overtuigd...Hartelijk dank!!�
• #14
Marianne (dinsdag, 07 december 2021 15:30)
Mijn moeder (91) is er nog voor mij en daar ben ik dankbaar voor maar ik weet en voel haar lijden voor de vier andere kinderen die niet meer bij haar komen. Deze brief geef ik haar om in alle rust te lezen en er vrede mee te hebben. Dankjewel ��
• #13
MIA KLEIN (dinsdag, 07 december 2021 13:29)
Zó práchtig geschreven, ik ben ongelovig geworden toen ik 60 jaar werd. wordt nu 70 jaar in april maar ik kan me voorstellen dat er veel mensen er heel veel troost in vinden, toen ik begon te lezen kon ik niet ophouden en ben tot het eind doorgegaan, tranen in mijn ogen alsof ik nog kind was en eensprookje las, dankjewel voor deze ervaring! �
• #12
Marga (dinsdag, 07 december 2021 12:36)
Wat een prachtig en ontroerend verhaal, heb het met tranen in mijn ogen gelezen nu ik weet dat het goed gaat met mijn dierbaren ❤️ bedankt voor het plaatsen ❤️�❤️
• #11
Regien (dinsdag, 07 december 2021 12:35)
Prachtig geschreven het komt fff binnen me moeder is dit jaar overleden in januari ben blij dat ik dit heb gelezen het doet me goed�❤ bedankt voor het plaatsen �
Reacties (zaterdag, 07 mei 2022 16:10)
Monique (woensdag, 08 december 2021 13:44)
Wat een prachtig verhaal! Mijn ouders zijn 2 jaar geleden op 30 uur verschil samen overleden. Ze waren 92 en 93 jaar en ik mis hun verschrikkelijk erg. Het waren de liefste ouders die ik me kon wensen en stonden áltijd voor me klaar. Gisteren nog in tranen toen ik aan hun dacht. Mijn ouders waren zéér gelovig en deze brief zou mijn moeder ook kunnen geschreven hebben. Ik mis hun elke dag en nu met kerst nog meer. Mijn ouders waren het perfecte koppel en konden niet zonder mekaar. Het is een troost dat ze samen vertrokken zijn en nu boven op een bankje samen hand in hand over ons waken. Ooit ontmoeten we elkaar weer.....❤
• #29
Bep (woensdag, 08 december 2021 13:42)
Wat een mooi en ontroerend verhaal, mijn moeder is overleden jaren geleden en we hebben tegen elkaar gezegd"tot ziens daarboven", ooit! We geloven allebei in God en weten dat dat weerziens zal komen.
Nú lees ik dit verhaal en het is echt zoals ik me als kind voorstelde.
Dankjewel voor dit prachtige kerstverhaal!
• #28
Erna (woensdag, 08 december 2021 13:41)
Prachtig verhaal wat mij diep geraakt heeft. Ik heb in 2002 mijn kleine dochtertje 10 minuten na de bevalling heen zien gaan, mijn lieve ouders en een zus ook heen zien gaan. Het was zo vredig, maar tegelijkertijd voelde ik dat er ook een deel van mijzelf ook heen was gegaan. Dat stukje is een leegte wat nooit meer terug komt. Het is mijn stil verdriet die ik dagelijks ervaar. Ik mis hun ontzettend. Ik voel dat zij altijd bij mij zijn, en weet dat zij op mij wachten als het mijn tijd is ����
"Veilig in Jezus armen"
Ik wens iedereen heel veel sterkte kracht��
Zalige feestdagen�en een gezond 2022!
• #27
Chris (woensdag, 08 december 2021 13:40)
Prachtig verhaal mijn moeder is 13 jaar geleden overleden ik mis haar ontzettend veel ze verjaart met heilig avond 24 dec telkens doet het zoveel pijn om kerst zonder haar te vieren mama ik hou van je �
• #26
Therese (woensdag, 08 december 2021 13:39)
Prachtig verhaal mijn mama is overleden op 22december 2010 11 jaar geleden ,mis haar zo nog elke dag ,haar naam was Gabrielle, Zij was ook een Engel van en mama , verhaal is zo mooi dank voor de mooie tekst, stil aan het worden beleef het ook zo toen ze ons verliet was ik er bij ,vergeet je nooit al die woorden die ze zei voor ze stierf zachtjes heengegaan ,hield haar vast en zei ik zie jou graag die woorden vergeet ik nooit ��❤️love jou to de moon.
• #25
John Eijck (woensdag, 08 december 2021 10:57)
Lieve Jolanda, wat een prachtig verhaal heb je weer mogen schrijven! Zo levens echt! Dank je wel, dat je dit weer met ons hebt mogen delen. ❤️❤️❤️���
• #24
Marlous (woensdag, 08 december 2021 10:20)
Wat een fantastisch mooi verhaal. Ik heb mogen meemaken dat mijn schoonmoeder heeft gezien waar zij naar toe zou gaan. De uitstraling in haar ogen en de mooie glimlach in haar gezicht zal ik nooit vergeten. Een week later is zij overleden.
• #23
Jeanet (woensdag, 08 december 2021 10:15)
Prachtig❤️. Mijn moeder is bijna 11 jaar overleden op 30 december. Voor kerst kwam ze thuis om daar in alle rust in te kunnen slapen. Ze had ook een zwaar leven gehad met veel ziek zijn.. Ze had veel pijn. Ze is rustig heen gegaan. Zit altijd met kerst/ feestdagen met een rouwrandje. Maar deze brief is een kado. Verzacht. En zo ook dat je niet bang voor de dood hoeft te zijn.
• #22
Amelita (woensdag, 08 december 2021 10:10)
Heel mooi verhaal.Ik voel me helemaal aangesproken.Ik geloof dat mijn lieve mama ook nu bij God is in de hemel en ze waakt over haar kinderen.
• #21
Kristy (woensdag, 08 december 2021 10:09)
Ik heb gelukkig mijn moeder nog ... Maar hier bleven me ogen niet droog bij wat een mooi emotionele verhaal geweldig ❤️�
Reacties (zaterdag, 07 mei 2022 16:11)
Corry Bulcke (woensdag, 08 december 2021 14:50)
Ewel dit is een superverhaal onlangs mijn moedertje verloren
Krijg er kippevel van.
Deze wil ik delen voor alle mensen die iemand verloren is het nu een mens een huisdier iemand die het moeilijk heeft in deze periode teveel om op te noemen.
Gewoon prachtig!!!❤��
• #35
Ria (woensdag, 08 december 2021 13:51)
Wat een prachtig verhaal zit het met tranen in mijn ogen te lezen, mijn moeder is 4 jaar geleden gestorven en ik mis haar zo erg, en toevallig had ik een kerstbal met engelen vleugels en die is vanavond kapot gevallen en nu zie en lees ik ineens zit verhaal, zo raar ineens�
• #34
Joke (woensdag, 08 december 2021 13:49)
Wat een mooi verhaal en weet zeker dat iedereen opgehaald wordt als het zijn of haar tijd is heb het met nijn vader meegemaakt lag op sterven in het maxima wat toen nog Diaconessen ziekenhuis heette lag op de 4 de verdieping ging savond op bezoek vraagt hij aan mij :hoe ben je hier binnen gekomen? Zeg gewoon met de trap hij kijkt naar het einde van het bed en zegt dit is mijn jongste ons koffiezettertje en hij noemt de naam van een man waar hij tegen praatte die weet ik niet meer helaas ga naderhand naar huis vertel het aan mijn moeder en die zegt dat kan niet die is half jaar geleden overleden mijn vader is die nacht gestorven .
• #33
Lina (woensdag, 08 december 2021 13:48)
Oh wat een mooi verhaal, ik las vanmorgen al een deel, maar ik klikte het per ongeluk weg en vond het niet meer terug. Nu kwam het ineens weer langs, ik was zo blij dat ik het verder kon lezen. Dank u wel voor dit prachtige verhaal.
Ik heb mijn lieve moeder gelukkig nog, zij probeert mij nu al voor te bereiden voor als zij er niet meer is, wij genieten zo van elkaar, ik heb geen kinderen en zij is al 65 jaar mijn gids en mijn geweten, zij houdt onvoorwaardelijk van mij en steunt mij altijd door dik en dun met haar moederliefde en begrip, ook toen mijn man begin 2016 ziek werd en 2 jaar later op Valentijnsdag 2018 overleed. Zij is nu 89 en woont in een fijn verzorgingshuis, sinds 3 jaar met de diagnose Alzheimer, ik ben 1 á 2x per week bij haar en bel haar iedere dag.
Ik heb mijn leven weer op de rails en kan nu gelukkig meer voor haar betekenen, we zijn zo close en genieten van onze tijd samen. Ik ben een bofkont �
U schrijft hele mooie troostende verhalen, wat een liefde en wijsheid spreekt daar uit �
• #32
Marjan (woensdag, 08 december 2021 13:46)
Wauw wat een prachtig verhaal zit hier op de bank te huilen omdat ook ik ernstig ziek ben en we niet weten hoe lang ik nog op deze wereld zal zijn het verdriet om mijn kinderen maar ook mijn allerliefste kleinkinderen te moeten missen doet me zeer ...ik hoop dat ook ik zo naar de hemel wordt gedragen
• #31
hennie (woensdag, 08 december 2021 13:45)
Wat een mooi ontroerend En prachtig verhaal ben er stil van het ontroerd mijn diep omdat ik zoiets ook altijd gedacht heb wens iedereen een mooie laaste dagen van deze maand en wees lief voor elkaar❤️❤️
Reacties (zaterdag, 07 mei 2022 16:12)
• Adrie van Dijk (woensdag, 05 januari 2022 14:09)
Wat een mooi kado stuurde je mij voor deze zo moeilijke kerst.
Het gaf mij troost en kracht om positief en liefdevol mijn levenspad te gaan vervolgen.
• #42
Anja hofman (woensdag, 15 december 2021 08:51)
Ik lees dit verhaal nu voor de zoveelste keer. En terwijl ik dit lees kwam weer het vogeltje tikken op het raam. Nu weet ik zeker wie het is �. En ik weet over wie dit verhaal gaat en alles klopt woord voor woord. Prachtig dit en ik kon mijn dag niet beter starten dan met dit verhaal. �❤
• #41
Wil (vrijdag, 10 december 2021 14:53)
Heel warm geschreven en weet zeker dat dit bij de mensen aan is gekomen. En er kracht uit kunnen halen.. en de warmte kunnen en mogen ervaren als het even nodig is.
• #40
Elli (vrijdag, 10 december 2021 14:52)
Wat een prachtig verhaal
Heb gelezen met kippenvel tranen in mijn ogen en precies zoals ik me voorstelde
Mooi dat je dit gedeeld hebt hier
Bedankt
�❤️kanjer❤️ �
• #39
Margo (vrijdag, 10 december 2021 14:52)
Wat een ontroerend mooi verhaal en een prachtig kerstcadeau, ik heb het met tranen gelezen ��Ik weet dat mijn moedertje vanuit haar plekje als de tijd daar is op me wacht ��
Warme knuffel en dankjewel voor de schrijver van dit prachtige verhaal ❤️
• #38
Ingrid Jansen (donderdag, 09 december 2021 07:21)
Wat een prachtig verhaal het ontroert mij en dan krijg ik het ook nog te lezen via een facebookpagina van een man die dezelfde naam als mijn vader heeft. Hoe bijzonder. Tot tranen geroerd dank je wel voor dit mooie verhaal.
Liefs Ingrid Jansen
• #37
Sita (woensdag, 08 december 2021 20:03)
Super dankjewel voor dit mooie bericht ons mam is 23 november jl overleden en zoek al 2 weken naar een brief tot dit naar voren kwam. Alles klopt gewoon . Dit kan geen toeval zijn , zo dankbaar !❤
• #36
Adela (maandag, 19 december 2022 17:30)
Hallo Jolanda
Leuk je te ontmoeten �
Ik heb jouw verhaal met de hand uitgeschreven en naar mijn 6 zussen en broer gestuurd. Wat zullen ze verrast Zijn �❤️
Duizendmaal dank voor jouw verhaal die 200% aansluit bij mijn overleden moeder ��❤️
Ik ga je website lezen en je volgen �
Je bent een bijzondere vrouw, mooi mens ��